בשיעור הרב מסרטט בפנינו את שיטתו האמונית של הרמב"ן בנוגע ליחס הראוי ללימוד מעשי האבות, ומתוך הבנה זאת מה עלינו ללמוד מהם ומהסיפורים שאנו לומדים עליהם. 'רגלם מוצבות ארצה וראשם מגיע השמימה'
מתוך לימוד הפרקים בירמיהו, הרב שרלו פתח בפנינו צוהר למשמעות הפנימית של היום הזה. חורבן האומה, חוסר האמון בין החלקים השונים בעם, והרצון למלך שהשחית את הכל.
אנחנו מדמיינים בראשנו את מעמד הדין כבית משפט בו הקב"ה יושב עם מאזניים ובוחן אותנו בצד אחד הוא מניח את הזכויות שלנו ומצד השני הוא שם את החובות וע"פ זה יגזר הדין. בהתאם לכך טבעי לחשוב שכדאי לאסוף עוד זכויות רגע לפני הדין, ולקוות שזה ישפיע על הפסק שנקבל. אבל בשיחה זאת הרב שרלו מלמד על דרך אחרת המבוססת על דברי הנביא יחזקאל, ומתוכה אנו מודרכים לעשות משהו אחר לגמרי!
המשכנו לעסוק בשאלה של עובד ציבור שסרח האם יוכל לשוב לתפקידו הקודם ובאיזה תנאים? מתוך שאלה זאת למדנו על הדרך ההפוכה ממה שראינו שבוע שעבר בהסתכלות על שאלה ציבורית ומקורות הידע התורניים העומדים לפנינו לפני ההכרעה.
בשיעור ניסינו לבחון את הסוגיה הזאת של חזרתו של איש ציבור שסרח לתפקיד ציבורי מהמבט התורני. מתוך חיפוש של מקור תורני עם עיקרון דומה ראינו את דינו של הכה"ג שחטא שאין קדושתו פגה ושאלנו האם נכון להשוות בבניין אב בין דין זה של הכה"ג לאיש ציבור או שיש הבדל שהרי אין את המימד הקדושתי.